poniedziałek, 1 lutego 2010

Miłość

miłość jest cudowna, jest jak ożywcza bryza, nadzieja, wielka radość,
oczekiwanie, tęsknota, spełnienie, delikatność pocałunku, ciepło wtulonych w siebie ciał. To wielki szacunek, oddanie i poświęcenie....

Uczucie jedyne w swoim rodzaju, to delikatność i chęć bycia zawsze razem, to
wsłuchiwanie się w oddech i słowa... To uczucia i emocje jedyne w swoim rodzaju,
każda krzywda czy rana boli, każde niedomówienie, złe słowo, złe spojrzenia i
kamienna skóra... nie potrafię oddać miłości i jej różnorodności w krótkiej
chwili. To się czuje i wie lub tego nie ma.... Myślę, że wiesz o tym, myślę,
że to czujesz w chwilach kiedy jesteś ze mną...

Och kobieto, chyba więcej dziś nie dam rady, chyba więcej nie potrafię...
nie wiem czy potrafię Ci na nowo to przekazać i dać. Nie wiem czy będziesz
brała i dawała... To jest nie policzalne, tego się nie da policzyć. Przemyśleć,
oddzielić, przepraszam za wtręt, ale tak jak ty dziwnie potrafisz dzielić, teraz, to
później tamto, a kiedy indziej co innego... hmmm. Zamyślam się trochę.
Kocham Cię, moim wielkim, zmęczonym sercem.
Musimy się starać oboje. To nie może być tak, że ja Cię ciągle namawiam na życie razem, na spotkania... etc. A ty się wściekasz wówczas, kiedy chcesz się ze mną zobaczyć - a ja wtedy np. nie mogę...
Aniu, nie potrafię Ci powiedzieć tego co czuję... może będę miał lepszy dzień kiedyś tam, kiedyś później...

Manifest generacji

Żyjemy w świecie bez perspektyw, wzorców i alternatywy dla sposobu życia naszych rodziców. Narastająca alienacja jednostki i jednocześnie popkulturowy nakaz bycia sobą sprawia, iż poszukujemy ludzi sobie podobnych w nadziei na zrozumienie. Jednak oni, tak jak i my, przede wszystkim oczekują - nie potrafią dawać, więc trwa niezręczna cisza, przerywana chemicznymi rozmowami o tym, co nas łączy - miejsce zamieszkania, narkotyk, wspólni znajomi - cokolwiek by móc poczuć więź z drugim człowiekiem. Nie mamy ideałów, żadnego przesłania, jedynie bunt przeciwko papierowemu światu. Zresztą, kto obejrzał sobie wczoraj "human trafic", ten zrozumie o co mi chodzi.

Przeczytałem taką wypowiedz napisaną przez młodego człowieka.

Na uwagę zasługuje zdanie, które w tej lub podobnej formie, też napisałem....

przede wszystkim OCZEKUJĄ - nie potrafią DAWAĆ.

To generalnie jest diagnoza współczesnego młodego człowieka.

A czy ktoś jest egocentrykiem, bucem, chorobliwie realizuje się zarabiając
pieniądze, etc etc etc, to zupełnie inna bajka, część charakteru, osobowości...

Znaczenie ma nieumiejętność kochania - brania i dawania miłości. I ci stają się szczęśliwi, którzy nauczą się tej sztuki:)

wtorek, 26 stycznia 2010

Hej, Andzia

A po co ma pisać do Ciebie?

- Po co dzwonić, wysyłać smsy?

Nie odpowiadasz na moje listy. Nie odpowiadasz na moje smsy?

np. do tej pory nie wiem kiedy zamierzałabyś (sic!) przyjechać, zobaczyć się ze mną...:)
A tych moich pytań i smsów z pytaniami, retorecznymi - jak się okazuje pewnie ostatnio było ze 30:) lub moze dwa razy tyle...:)

Jesteś szczęśliwa beze mnie...
Po cholerę to wszystko ma dalej biec.
Ja nie mogę tak żyć.
Ty możesz. Żadnego większego problemu...
Więc w czym rzecz?

To nie chodzi że to twoja wina, lub moja wina.
Jesteś jaka jesteś. Masz widocznie takie potrzeby na bliskość, ciepło,
dotyk, miłość, rozmowę, trzymanie się za ręce, przytulanie, spacer i
kolację, oglądanie nieba - jakie masz, widocznie więcej Ci nie
potrzeba... Ja mam inne. Jak kocham to kocham całym sercem. Inaczej nie potrafię.

Prawda jest nawet taka, że te moje kochanie, ta moja tęsknota, to Cię
śmieszyć już zaczeła...

Jeszcze jedno

I jeszcze jedno "wyjaśnienie".
Pewnie się dziwisz, jak można się denerwować na te same rzeczy.

1. Można bo "TE" rzeczy są cholernie WAŻNE, ważniejszych nie ma...
2. Pewnie bym się nie denerwował i nie przypominał "ich" sobie, jest
tylko jeden mały problem:
NIC SIĘ NIE ZMIENIA, w istocie wszystko zostaje "po twojemu" bez zmian...., na tym to polega.

Punkt dodatkowy:
Będzie jak sobie NAS stworzysz.
Ponieważ Cię kocham - nie będę stawiał Ci warunków etc. Typu Andzej
lub
Ja... etc.
Jak będziesz to będziesz, jak Cię nie ma to Cię nie ma.
Nie stawiaj mi tylko ty, w związku z całą sytuacją, żadnych
warunków... etc.
JEST JAK JEST. Już o tym pisałem... Inaczej mi serce pęknie, a chyba
tego nie chcemy... Więc muszę zamieniać się w Ciebie - osobę która ma
"pewne rzeczy" gdzieś.......:)!
Dla której istnieje trochę INNY świat wartości, osoba która jak trzeba to okłamie "dla dobra sprawy" etc.
Trudno mi powiedzieć czy Ci się to spodoba... to już oddzielna kwestia.

Jakoś

I jeszce kilka słów.
Wiesz czemu jeszcze do mnie nie dzwonisz?
Nie dlatego że jesteś obrażona...
Nie dzwonisz bo jeszcze nie wiesz czy możesz do W-wy przyjechać:) !
Widocznie wczoraj wieczorem się nie dogadałaś z P.:)

Pamiętasz jak milczałaś gdy pytałem wczoraj jak będziemy się mogli
spotykać?
Pytałem np. co z weekendami? A tu cisza. Buuuuuu
Nie wiem.
No jasne że nie wiesz!
Bo "Dolina" górą!!!! ::))
Co tam ja (tu śmiech)
Jakoś to będzie... No jasne że jakoś to będzie, zawsze wyrwiesz się na
jakiś jeden dzień:)

Wiem, powinienem być zadowolony i się cieszyć, jak już łaskawie
pojawisz się w moim życiu!

Jest śmiesznie

A i popatrz jak jest śmiesznie... Niby to ja jestem taki zasadniczy, etc
Tak dużo wymagam od Ciebie... A jednocześnie jednak, to chyba tylko mi możesz o wszystkim powiedzieć... Dogadać się w przeróżnych sprawach...
Zaufać...
Zauważ... że mimo wszystko jestem tolerancyjny, jak tylko się da i
"kompromisowy" jak można...
Nie wiem kiedy to przeczytasz - Bardzo Cię ... i szkoda, że tak sobie
komplikujemy życie, zamiast upraszczać... Ale musimy przez to przejść i
nikt za nas tego nie zrobi.

poniedziałek, 25 stycznia 2010

...niż koszmar bez końca

Lepiej mieć nawet koszmarny koniec,
niż koszmar bez końca

Taka myśl gdzieś dotarła do mnie z zakamarków nie wiem sam czego:)
Odnosi się do kilku decyzji w twoim życiu które odkładasz bez końca...
Adama, męża, rozwód, poważne rozmowy, etc.
Ty sam sobie stworzyłaś takie polskie małe piekiełko - przez

ZANIECHANIE / odkładanie


wszystko "kiedyś" tam się ma wyjaśnić...

I na co dzień masz piekiełko, ludzie wciąż czegoś od Ciebie chcą,
krzyczą, narzekają, wymagają, a Ty biedaku nie możesz sobie z Tym dać rady...

Hm
To taka dygresja na marginesie..
Bo gdybyś była rozwiedziona można by myśleć o innych rozwiązaniach...
A tak, nie wiem czy sobie zdajesz sprawę, ale poprzez to że nadal jesteś
mężatką - jesteś też całkowicie ubezwłasnowolniona... Żadnych bardzo
poważnych decyzji w życiu dokonać nie możesz, pomimo tego, że na co dzień nie
żyjesz z mężem... Rozwiązania połowiczne i wieczne odkładanie ważnych spraw i
decyzji - zawsze się mści i źle robi w życiu. Kiedy to zrozumiesz????

Urodziny

Zawsze lubiłam czyjeś urodziny, a Twoje są dla mnie szczególne.
Zawsze lubiłam składać życzenia ale nie takie
banalne ?...szczęścia, zdrowia...?. Chciałabym napisać Ci coś
takiego, co sprawi Ci dużo radości i abyś wiedział, że te
życzenia są właśnie ode mnie, abyś o nich i o mnie pamiętał.
Napisze Ci coś o nas. Jest to coś czego chciałabym życzyć nie
tylko Tobie ale również sobie. Zabrzmiało źle? Nie, chyba nie.
Chciałaby, byśmy żyli, każdy dla siebie - Ty dla siebie i ja dla
siebie i oprócz tego, byśmy żyli dla NAS RAZEM. To podobno można
pogodzić.
Ludzie często życzą spełnienia marzeń. I wiesz co jest w tych
życzeniach piękne? Że choć najskrytsze marzenia, te naj,
najważniejsze się spełnią już, to człowiek zawsze ma nowe. Ty
byłeś marzeniem. Spełnione. Choć było to tym najważniejszym, to
mam mnóstwo innych, tez ważnych, choć nie tak bardzo.
Wiele Tobie zawdzięczam. Uśmiech. Radość. Wiarę. W siebie. W to,
ze wbrew temu co mówisz umiem kochać i ze mogę być kochana. Mam
znów jakiś cel. Mam nadzieje, ze nie będę bierna, ze nie będę
się bala, wierzę, że jeśli bardzo się postaram i będę chciała to
będziemy uśmiechać się do siebie, że zbliżę się do celu. ?Mam?
Ciebie. To bardzo dużo.
Nie wiem czy to co jest wyżej można nazwać życzeniami. Mocno
chaotyczne. Ale szczere.
Kocham Cię... Wytrzymaj jeszcze troszkę a obiecuje ze się
poprawie.